4 مه 2023 - گروه کوچکی از بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 که با دوز بالای تادالافیل- دارویی که برای درمان اختلال نعوظ استفاده می شود- تحت درمان بودند، به طور قابل توجهی سطح قند خون خود را در درازمدت بهبود دادند. این نتیجه ی قابل توجه که حاصل یک مطالعه ی آزمایشی در دانشگاه گوتنبرگ است باید در یک مطالعه بزرگتر و در یک دوره طولانی تر تکرار گردد.
تادالافیل یکی از مواد دارویی فعال در مهارکننده هایPDE5 (فسفودی استراز نوع 5) است، گروهی که شامل داروی معروف "ویاگرا" نیز می شود. مهارکننده هایPDE5 ، برای درمان ناتوانی جنسی یا اختلال نعوظ(ED) استفاده می شوند.
پرفسور پر-آندرس جانسون، استاد آکادمی Sahlgrenska در دانشگاه گوتنبرگ می گوید: خوددرمانی با مهارکننده های PDE5 هرگز نباید انجام شود، زیرا می تواند در ترکیب با برخی از داروهای دیگر، تهدید کننده زندگی باشد. این داروها فقط با نسخه در دسترس هستند و همیشه باید توسط پزشک معالج تجویز شوند.
برخلاف سه مهارکننده ی دیگر PDE5 که در سوئد تایید شده اند، تادالافیل طولانی اثر است و می توان آن را با یک دوز در روز تجویز کرد.
تادالافیل بر حساسیت به انسولین بی تاثیر است
این مطالعه شامل 18 شرکت کننده، 12 مرد و 6 زن یائسه بود. در این مطالعه ی تصادفی، دوسوکور کنترل‌شده با دارونما، همه ی افراد ابتدا با انتخاب تصادفی برای دریافت دوز بالای روزانه (20 میلی‌گرم) از ماده فعال تادالافیل یا دارونما به مدت شش هفته تعیین شدند. پس از یک استراحت هشت هفته ای، سپس گزینه دیگر به مدت شش هفته به آنها داده شد.
بنابراین شرکت کنندگان در مطالعه به عنوان کنترل خود عمل کردند. از آنجایی که تادالافیل دارای تعدادی از عوارض جانبی شناخته شده است (از جمله سردرد، سوزش سر دل، اسهال، درد عضلانی و کمر، فشار خون پایین، احتقان بینی، وزوز گوش و تاری دید)، آنها از نزدیک تحت نظر قرار گرفتند.
نتایج این مطالعه که با همکاری بیمارستان دانشگاهی Sahlgrenska انجام شده است، در مجلهeClinicalMedicine منتشر شده است. هدف اولیه ی تحقیق بررسی این موضوع بود که آیا تادالافیل ممکن است حساسیت به انسولین را در بیماران افزایش دهد یا خیر. با این حال، در این رابطه، تفاوت قابل تشخیصی در مقایسه با دارونما مشاهده نشد. از سوی دیگر، تادالافیل بر اساس اندازه‌گیری هموگلوبینA1c در نمونه‌های خون، باعث بهبود واضح در کنترل متابولیک شد.سطح HbA1c به طور متوسط، 2.50میلی مول در مول، کاهش یافت.
پرفسور جانسون که سرپرستی این تحقیق را بر عهده داشت، گفت: این یک بهبود بسیار واضح در سطح قندخون در دراز مدت است که ما نمی‌توانستیم آن را تنها پس از شش هفته درمان تکمیلی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 به خوبی کنترل شده، تصور کنیم. این مقدار بهبود قند خون با بهبود حاصل از درمان با داروهای جدید که اکنون چهارمین گزینه ی درمانی برای دیابت نوع 2 هستند، برابری می‌کند.
پرفسور جانسون گفت: میزانHbA1c ، دقیقاً در نمونه‌های خون بیمارانی که تحت درمان دیابت نوع 2 هستند، کنترل می‌شود. هرچه مقدارHbA1c بالاتر باشد، خطر عوارض از جمله آسیب میکروواسکولار به چشم‌ها، کلیه‌ها و اعصاب بیشتر می‌شود.
درمان با تادالافیل (20 میلی گرم خوراکی یک بار در روز به مدت 6 هفته) به طور قابل توجهی هموگلوبین A1c را در مقایسه با درمان با دارونما کاهش داد.
جریان خون و متابولیسم بهتر
تادالافیل، پتانسیل یک درمان مکمل را در کنار درمانهایی که در حال حاضر برای دیابت نوع 2 انجام می شود، دارد، به ویژه برای مردانی که دچار اختلال نعوذ هم هستند. بیش از 70 درصد مردان مبتلا به چاقی و دیابت نوع 2 دچار اختلال نعوذ می شوند. با این حال، نتایج حاصل از این مطالعه آزمایشی باید در یک مطالعه بزرگتر تکرار شود که در آن بیماران بیشتری برای مدت زمان طولانی‌تری تحت درمان قرار می‌گیرند، که اکنون گروه تحقیقاتی دانشگاه گوتنبرگ در حال انجام آن است. درمان اولیه کنونی دیابت نوع 2 تغییرات سبک زندگی را با داروی متفورمین ترکیب می کند. در 10 تا 20 سال گذشته، چندین داروی جدید دیگر نیز وارد رژیم درمانی دیابت نوع 2 شده اند.
تادالافیل جریان خون را در عضلات اسکلتی، قلب و بافت چربی افزایش می دهد. این مطالعه همچنین افزایش جریان خون و اثر مطلوب این دارو را بر کبد نشان داد، جایی که یک نشانگر اثبات شده ی کبد چرب در طول درمان با تادالافیل در مقایسه با دارونما کاهش یافت. علاوه بر این، محققان شاهد افزایش جذب گلوکز با درمان تادالافیل در مقایسه با دارونما، بودند.
منبع:
https://medicalxpress.com/news/2023-05-potency-drug-long-term-blood-sugar.html